JK Political Fiction: 1. Korwin i porwanie

Korwin i Porwanie

Dawno, dawno temu w odległym kraju w odległej stolicy

Żyli posłowie, grzejąc swe stołki w sejmowej ciemnicy.

Korwin w koszmarach śnił się we dnie i w nocy – mimo pomocy

Mediów usilnych, skręconych sondaży – że tyle mocy

Ma w posiadaniu; głosów wyborców – posłom chciwym – wiele

Że jak go zniknąć  - myśleli – by duchem nie straszył i w ciele;

Z martwych nie powstał przypadkiem ani go w historii świata

Nie było  wcale. Bronek na krześle staje i powiada

- jak to miał w zwyczaju, że  polowania i inne  pierdoły,

aż Donald mu przerwał, wstał na krzesło, a nie był wesoły

- Panowie rzecz trudna – rzekł srogo – trzeba rzucić nam kasę

Swoją, bośmy wszystko w Polsce skradli.  – Jeszcze można masę

Kasiory  brać! – krzykną Siokorski - Gdy ścięty każdy lasek

Mamy w państwie pustynię, że  hej! Sprzedajmy  Niemcom piasek!

- Wiemy, że skąpy najbardziej spośród nas tu jesteś  wszystkich

I jakbyś tylko mógł, by nie stracić, sprzedałbyś swych bliskich…

- Dziś  promocja! – rzekł Siokorski - Oddam rodzinę  w pakiecie!

Wszak niezbyt  używana - dodał - Tak dobrze o tym wiecie!

- Nie trzeba nam z tym afer, ni innych problemów z kamery

Ukrytej; pod stołami  wrzuconej przez  kamerdynery.

- Lecz co to za plany? – rzecze  Żona Adamowa – Schować

Się może w domu powinnam, nim mógłby już  wystartować?

- Spokojnie marionetko – Donald powie – bezpiecznie będzie.

Jak to Bronek mówi „Zgoda  na zło,  to i pokój wszędzie” .

- Na cóż tyle potrzeba szmalu?  Aż przechodzą mnie ciarki,
że mógłbym na  Korwina (tfu!), oddać swe cenne zegarki!-

- zakrzyknął tak poseł pospolity, co przewidywanie

Zawoził do piekieł. – Wszystko tanie! O tak prostym planie

Żaden z Was nie pomyślał! – krzyknął Donald przejęty.  Draństwo

- mruknęli posłowie, bo każdy wie, że co słowo, kłamstwo

Pada z ust lidera. – Zrobimy małą czarną dziurę  tam!

Zderzasz hadronów tanio kupimy od ruskich i nasz plan

Może udać się! Nie obiecuję… jak pomysł mi zrodzi

aię, tak jakoś coś obiecam w ten… to na odwrót wychodzi

-  rzekł Donald.  Co lider rzekł w tych słowach  raz szczerych nieśmiało

Dzięki morzu dolarów skradzionych przed czasy, się stało. 

Piasek pustynny podrożał, zaraz nie było go wcale.

Rząd tłumaczył : Idziemy za Biblią. Budujmy na skale!

Borowcy – cap! -  Korwina porwali, rzucili  w piwnice.

Ten wyszedł cały -  bo znał się na aerodynamice -

Z upadku i na nogi stanął, gotów walczyć  z systemem.

Zobaczył tylko ciemność, choć wszystko przenikał spojrzeniem,
nikt z nim nie stanął walczyć. Myślał: nie będę walczyć z cieniem.  

Na raz błysło buchnęło i wszystko dookoła stanęło

W świetle rozmaitym. Kilka chwil tam nawet nie minęło

Kiedy w błyskach i zgrzytach, zdradziecko zniknięto Korwina.

Nie pito – dopóki i jego przyjaciół zniknięto – wina

drogiego, na znak zwycięstwa bo kasy im było mało.

I to był jedyny plan rządowy, względem obywatela

 Co można o nim rzec, że się im go wykonać udało;

„Czasoprzestrzenna cela”.

I błądzi Korwin dzielny,  pośród żyć i czasów tak wielu

By powrócić do swej  ojczyzny, bo jedno ma na celu:

Zniszczyć system.

(Wszelkie podobieństwa do osób i miejsc są przypadkowe)

"Korwin  i Galicjanie"  -  kliknij i zobacz już teraz!