Nacjonalizacja szarych komórek

Zwalczanie zamachów, zamachem na wolność, może się łatwo spodobać. Co jednak ma z tym wspólnego NFZ?

   Szybki krok w stronę zwiększenia kontroli nad właścicielami telefonów komórkowych zaskoczył wszystkich. Kilka kolejnych zamachów terrorystycznych legitymuje rząd PIS do stworzenia kolejnej ustawy. W porozumieniu z Ministerstwem Cyfryzacji, Ministerstwem Finansów oraz spółkami skarbu państwa, rząd Beaty Szydło nacjonalizuje wszystkich dostawców sieci komórkowych i tworzy Telefoniczny Fundusz Tymczasowy. Instytucja ma istnieć dwa lata.
Ludzie wychodzą na ulicę - kwota 100zł zabierana z pensji pracownika  na tzw. TFuT jest nie do przyjęcia. Osoby bez pracy muszą płacić dwa razy więcej. Każdemu przysługuje tyle samo minut, sms-ów i dostępu do Internetu w bardzo ograniczonym zakresie.TFuT szybko staje się znienawidzoną, zbiurokratyzowaną instytucją.
Rząd oferuje plan naprawszy. W zależności od zarobków można otrzymać specjalne bony na dodatkowe sms-y i Internet. To tylko rozgrzewa nastroje społeczne i wprowadza kolejną wojnę polsko-polską. Dzięki olbrzymiej kontroli urząd skarbowy monitoruje obywateli pod kątem lewych zarobków i opłaty abonamentu.
Dwa lata mijają pod znakiem protestów i olbrzymiej inwigilacji. PIS jednak cieszy się solidnym poparciem elektoratu czerpiącego z olbrzymich przywilejów socjalnych stworzonych w kolejnych latach, takich jak: Samochód+, Paliwo+, Kredyt+, Dom+, Ubrania+, Telefon+, Laptop+ i wiele innych. Następuje silna polaryzacja polskiej sceny politycznej oraz gospodarczej. Zwiększone wydatki socjalne odbijają się w kolejnych ukrytych i kuriozalnych podatkach, jak podatek od powietrza, od laptopa, od konta w portalu społecznościowym czy podatek od psa. Podatek od kota szybko usunięto z zapisów ustawy. Rząd ani myśli rezygnować z władzy jaką daje jej TFuT. Zmienia tylko nazwę na Narodowy Fundusz Kontaktu.

   Ten scenariusz wydaje się mocno nie realistyczny. Dla wielu zapewne przesadzony. To jednak tylko kalka historii o służbie zdrowia. Wystarczy przełożyć specyfikę NFZ na inną branżę, by zobaczyć jak absurdalny jest to pomysł. Czy jesteśmy sobie wstanie wyobrazić właśnie świat w którym, istnieje tylko jeden usługodawca telefoniczny, bez możliwości wyboru idealnego dla nas pakietu lub formy abonamentu? Raczej nie. Dużo łatwiej idzie nam to w przypadku służby zdrowia.
Już słyszę argumenty, że wielu nie stać na przykład na skomplikowane operacje za które musieliby zapłacić z własnej kieszeni przy braku NFZ. Chodzi jednak o to, że ubezpieczenie zdrowotnie nie jest złym pomysłem, tylko jego wykonanie w postaci państwowej i postkomunistycznej jaką obecnie jest NFZ. To jest właśnie ten brak możliwości wybrania odpowiedniego dla nas abonamentu. Brak wolności.
   W przypadku możliwości wyboru ubezpieczyciela ceny usług spadają a ich jakość wzrasta podczas walki o klienta. Każdy kto musiał prywatnie skorzystać z usług lekarza, wie o czym mówię - nie trzeba wtedy wstawać o 5 rano, by stanąć w kolejce. Tak samo, może być w służbie zdrowia. Gdy na rynku będzie istnieć kilkanaście firm, spośród których pacjent będzie mógł wybrać najlepszą dla siebie wreszcie będziemy mieć dobrą opiekę zdrowotną i oraz wolność, której wielu się boi.

   Strach to dobre słowo. Dodałbym jeszcze tendencję do narzekania. NFZ istnieje nie dlatego, że mimo swoich wad jest całkiem ok, tylko dlatego, że zwalnia z odpowiedzialności. W przypadku, gdy każdy musiałby zdecydować się pakiet zdrowotny, który będzie potrzebować, jednocześnie musiałby się zobowiązać do dbania o swój stan zdrowia i odpowiadania za głupie postępowanie. Państwowa opieka zdrowotna, to coś w rodzaju linki, która pozwala niektórym na szarganie swoim zdrowiem na wysoko zawieszonej poprzeczce życia, bo gdy stracimy równowagę w dużym stopniu pomoże nam wrócić na właściwy tor, lub złagodzi skutki upadku.
   Gdyby jednak każdy miałby w pamięci rodzaj swojego ubezpieczenia - przypuśćmy standardowy, obejmujący zwykłe choroby oraz urazy, jak złamania - musiałby się mocno zastanowić na przykład nad rodzajem swoich uzależnień lub nawyków. Palenie mogłoby być mocno ryzykownym hobby, bo w przypadku raka mogłoby się okazać, że nasz abonament zdrowotny tego nie obejmuje.
   Polska służba zdrowia wymaga naprawy, lecz leczenia bardziej wymagają sami Polacy. Jak leczy się ze strachu przed odpowiedzialnością?